«Πρόεδρος που κλαίει…»

Άρθρο του Ρεσάτ Ακάρ στην Κίπρις


«Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣτης ΤΔΒΚ εξομολογείται σε έναν εκ Τουρκίας φίλο του δημοσιογράφο: “Αντέδρασα στην ανακήρυξη της ΤΔΒΚ. Αγωνίστηκα για το θέμα αυτό. Τη μέρα που έγινε η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας, έκλαψα για πρώτη φορά στη ζωή μου”. Τι δυσάρεστο. Συμφωνείτε; Έχουμε έναν πρόεδρο που δηλώνει ότι αντέδρασε στην ανακήρυξη της ΤΔΒΚ το 1983 και ότι από τη στεναχώρια του έκλαψε για πρώτη φορά στη ζωή του. Τότε δεν ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Προσωπικά έχω δει Προέδρους της Δημοκρατίας να κλαίνε. Τη μέρα που ανακηρύχθηκε η ανεξαρτησία της ΤΔΒΚ είδα τον Ραούφ Ντενκτάς να κλαίει από χαρά. Την ίδια μέρα από χαρά έκλαψε μπροστά στη Βουλή και ο μακαρίτης σήμερα ηγέτης μας Φαζίλ Κιουτσούκ. Ο νυν πρόεδρος δηλώνει ότι το πρωί της 15ης Νοεμβρίου έκλαψε από στεναχώρια. Και συνεχίζει να εξομολογείται, χωρίς να αναλογιστεί το θώκο που κατέχει, τον μισθό που λαμβάνει και την πολιτική του: “Και σήμερα έχω τις αυτές απόψεις”. Ίσως. Ασπαζόμαστε κάθε άποψη αλλά δεν είναι σωστό από τη μια να είσαι αντίθετος με την ΤΔΒΚ και από την άλλη να είσαι Πρόεδρος της ΤΔΒΚ. Η συμπεριφορά αυτή δεν είναι ορθή από τη στιγμή μάλιστα που στέλνεται στην Τουρκία στο μήνυμα ότι: “Είμαι πρόεδρος της ΤΔΒΚ αλλά προσωπικά είμαι αντίθετος με την οντότητα του κράτους αυτού”. Πώς να μην αναστενάξουν οι γονείς των παιδιών από την Τουρκία που έπεσαν μαχόμενοι στα εδάφη αυτά, όταν ακούνε τέτοιες δηλώσεις από τον πρόεδρο της ΤΔΒΚ; Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε το πώς σκέπτεται ο πολίτης της Ανατολίας, από το υστέρημα του οποίου εισπράττει τον μισθό του ο Ταλάτ και οι 17.000 δημόσιοι υπάλληλοι.
Όλοι γνωρίζουμε ότι σημαντικός αριθμός των αξιωματούχων του ΡΤΚ ήταν κατά της ανακήρυξης της ΤΔΒΚ. Αλλά το να είσαι σήμερα πρόεδρος και να δηλώνεις και σήμερα ότι έχεις αυτές τις απόψεις, αποτελεί προσβολή προς το κράτος και τους πολίτες του. Αν έχεις το θάρρος να προβαίνεις σε παρόμοιες δηλώσεις, θα πρέπει να έχεις το θάρρος να υποβάλεις και παραίτηση από τον θώκο που κατέχεις».




Πηγή : http://www.philenews.com/