Το τέλος του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ

 
 
Άρθρο του Χασάν Οζαντάμ στη Βολκάν
 
 
 
«ΘΕΛΕΤΕνα πείτε ότι δεν θα βρεθεί καμιά Αρχή να αναχαιτίσει τον αυτοπροβαλλόμενο ως πρόεδρο Ταλάτ στον κατήφορο που οδηγεί τη χώρα; Δεν θα βρεθεί καμιά Αρχή που αποστομώσει τον Ταλάτ ο οποίος δηλώνει ότι “δεν αναγνωρίζω τη βούληση του τ/κ λαού”; Δεν θα βρεθεί καμιά Αρχή που να δώσει την απαιτούμενη απάντηση στον Ταλάτ ο οποιός αψηφά τις απαιτήσεις του λαού; Ποιος είναι δηλαδή ο Ταλάτ; Ένας άνθρωπος όπως όλοι μας. Ενώ ήταν ψυκτικός, το κόμμα του τον προώθησε σε υπουργείο και στη συνέχεια εξουδετέρωσε τον αρχηγό του κόμματός του που τον έφερε στον υπουργικό θώκο. Στη συνέχεια ανέλαβε την αρχηγία του κόμματος και λόγω καλοσύνης και βοήθειας του γιου Ντενκτάς , βρέθηκε στον πρωθυπουργικό θώκο.Πρόκειται για ένα άτομο που βρέθηκε στην προεδρία προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών μέσω του σχεδίου Ανάν και να θέσει τον τουρκοκυπριακό λαό υπό την κυριαρχία των Ελληνοκυπρίων. Ο Ταλάτ θα πρέπει να έχει τα ίδια δικαιώματα με εμένα, αλλά υπάρχουν μεταξύ μας σοβαρές διαφορές. Οι ιμπεριαλιστές ενοχλούνται από εμένα αλλά χειροκροτούν τον Ταλάτ. Ενώ οι Ε/κ δεν έχουν επαφές μαζί μου και δεν βρισκόμαστε υπό την αυτή σκεπή, με τον Ταλατ έχουν στενότατη φιλία. Οι Ε/κ δήλωσαν: “Τώρα που κέρδισε τις εκλογές το ΚΕΕ δυσκόλεψαν τα πράγματα”. Γιατί έγινε αυτή η δήλωση; Επειδή οι Ε/κ βλέπουν τον Ταλάτ ως τον άνθρωπο του χεριού τους. Ενώ ο Ταλάτ δεν καταδέχεται να καθίσει σε ένα καφενείο με τους Τ/κ και να πιει έναν καφέ, περνά ως ένας απλός πολίτης στην ε/κ πλευρά, κάθεται σε καφέ και τρώει παγωτό συζητώντας με τους Ε/κ. Με την στάση του αυτή ο Ταλάτ δείχνει την υπεροψία του και δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τους Ε/κ.
Πρόκειται για ένα άτομο που πάσχει από το σύ μπλεγμα ανωτερότητας. Στο μεν εξωτερικό παρουσιάζεται ως ενδοτικός, δημοκράτης, ενώ στο εσωτερικό ως άτομο που τα ξέρει όλα, που είναι ικανό για όλα, που πιστεύει ότι όλοι πρέπει να τον ακολουθούν.
Ο κόσμος έχει χιλιομετανιώσει επειδή με την ψήφο του έφερε τον Ταλάτ στον θώκο του προέδρου.Τον συγκρίνει με τον Ραούφ Ντενκτάς, ο οποίος θεωρούσε υπέρτατη υποχρέωση να προστατεύει τα συμφέροντα του λαού ενώ ο Ταλάτ αυτά των Ελληνοκυπρίων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Ο Ταλάτ απαιτεί υποταγή από το λαό. Όσοι υποτάσσονται τα περνούν μια χαρά. Οι άλλοι τιμωρούνται, καταδικάζονται σε φτώχεια και ανέχεια. Ενεργεί ως φύλαρχος.Συνεργάζεται με τον Χριστόφια, τον οποίο αποκαλεί σύντροφο, ο οποίος παραχώρησε άδεια για έρευνες πετρελαίου στις ΗΠΑ, παραβλέποντας τα δικαιώματά μας».
 
 
Πηγή : Εφημερίδα Φιλελεύθερος