Ο Ραούφ Ντενκτάς ευνοεί τον Έρογλου

Συμπολίτευση και αντιπολίτευση εργάζονται πυρετωδώς ενόψει των «προεδρικών εκλογών» του Απριλίου 2010. Η στασιμότητα που παρατηρείται στις συνομιλίες εξυπηρετεί αφάνταστα τον Ερογλου, ο οποίος σε κάθε ευκαιρία δηλώνει ότι δεν ελπίζει ότι θα υπάρξει θετικό αποτέλεσμα από αυτές και κυρίως καλεί τον Ταλάτ να μην προβεί σε παραχωρήσεις στην ε/κ πλευρά διαμηνύοντας ότι οι Τούρκοι ψηφοφόροι θα καταψηφίσουν το όποιο δημοψήφισμα.


Η δεξιά παράταξη των κατεχομένων είναι συγχυσμένη με τη στάση του Ερογλου καθ’ ότι σε πολλές περιπτώσεις παρουσιάζεται υποστηρικτής των συνομιλιών και εκφράζει στήριξη στον συνομιλητή Ταλάτ. Τις περισσότερες φορές όμως έμμεσα, επικρίνει τους χειρισμούς του και εκφράζει απαισιοδοξία για την έκβαση των συνομιλιών επισημαίνοντας παράλληλα ότι οι Τ/κ έχουν κουραστεί από την αβεβαιότητα, ότι φοβούνται να επενδύσουν και ότι οι διαμένοντες στη Μόρφου θάβουν τους νεκρούς τους σε περιοχές που δεν βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση για επιστροφή. Και οι δηλώσεις αυτές δεν έγιναν σε έναν κομματικό κύκλο ή σε κανένα χωριό, αλλά παρουσία 120 ξένων δημοσιογράφων από 41 χώρες . Τροφή για αμφισβήτηση των χειρισμών Ταλάτ από τον Ερογλου και το κόμμα του δίνει η εμμονή του Ταλάτ να μην συμπεριλαμβάνει εκπρόσωπο του ΚΕΕ στη διαπραγματευτική του ομάδα. Ο Ερογλου επαναφέρει το αίτημα αυτό και το εκμεταλλεύεται αρκετά, άσχετα αν τον εξυπηρετεί η άρνηση του Ταλάτ για να μην θεωρηθεί συνυπεύθυνος των χειρισμών.


Όλες οι δηλώσεις, κινήσεις, παραλείψεις και ενέργειες επικεντρώνονται στις εκλογές. Κινείται με κάποια άνεση και άρχισε ήδη την προεκλογική εκστρατεία έχοντας ανά χείρας το αποτέλεσμα της Δημοσκόπησης ΚΑΝΤΕΜ (7-11-09) που τον φέρνει πρώτο με ποσοστό 36% έναντι 31,4% του Ταλάτ. Γνωρίζοντας ο Ερογλου ότι η Άγκυρα υποστηρίζει τις συνομιλίες, προσπαθεί να τις σαμποτάρει με το γάντι. Δεν θα ήθελε να δώσει την εντύπωση ότι για τον ίδιο «η μη λύση, είναι λύση», αρχή την οποία πίστευε για δεκαετίες και την οποία συνεχίζει να πιστεύει. Όσα δεν θέλει, δεν μπορεί ή δεν πρέπει να πει, τα λέει για λογαριασμό του ο Ραούφ Ντενκτάς. Οι δύο άνδρες (Ραούφ-Ερογλου) έχουν διαφορές που ανάγονται από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Σήμερα όμως βρίσκονται στο ίδιο χαράκωμα και απειλούνται από την Αριστερά των Ταλάτ-Σογιέρ. Ο Ραούφ με πιο πολύ άνεση μπορεί να επικρίνει τις ενέργειες του Ταλάτ, κάτι που κάνει συστηματικά αφυπνίζοντας έτσι τη δεξιά παράταξη για τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσουν οι Τ/κ αν ο Ταλάτ συνεχίσει την ίδια ενδοτική πολιτική. Στις επικείμενες “εκλογές”, ο τέως ηγέτης των Τ/κ είναι σίγουρο ότι δεν θα υποστηρίξει τον Ταλάτ επειδή έχει την εντύπωση ότι προβαίνει σε πολλές παραχωρήσεις προς τους Ε/κ και επειδή άγεται και φέρεται από τον Πρόεδρο Χριστόφια. Η σταγόνα που έφερε στην επιφάνεια την υποβόσκουσα αντίθεση στο Κυπριακό των δύο ανδρών ήταν ο διαξιφισμός τους σε σεμινάριο με θέμα: «Το καθεστώς της «ΤΔΒΚ» (12/11) όταν ο Ταλάτ δήλωσε ότι την ευθύνη για το πράσινο φως της ΕΕ προς τους Ε/κ την φέρει η προηγούμενη εξουσία, υπονοώντας τον Ραούφ. Ποιος είδε τον Θεό και δεν το φοβήθηκε. Από το βήμα του συμποσίου ο Ραούφ εξαπέλυσε έντονη κριτική κατά των χειρισμών Ταλάτ στο Κυπριακό υπενθυμίζοντας του ότι εξελέγη προκειμένου να υπερασπιστεί την κυριαρχία της «ΤΔΒΚ», ότι οι Τ/κ θέλουν κυρίαρχα σύνορα, για τα οποία πρέπει να εργαστεί και όχι να αντιδρά στην αναγνώριση του ψευδοκράτους. Είχε προηγηθεί μια δήλωση του Ταλάτ σε Τούρκο δημοσιογράφο όταν είπε ότι την παραμονή της ανακήρυξης του ψευδοκράτους έκλαψε επειδή το κόμμα του αποφάσισε να ψηφίσει την επομένη υπέρ της ανεξαρτησίας. Το ότι ο Ραούφ δεν θα ψηφίσει Ταλάτ δεν σημαίνει ότι θα ψηφίσει Ερογλου. Ουδέποτε είδε και παραδέχτηκε τον παλιό του συνεργάτη ικανό να χειριστεί τις τύχες των Τ/κ. Εκμεταλλευόμενος την παθητική στάση του Ερογλου στους χειρισμούς του Ταλάτ, όχι λόγω αδυναμίας αλλά ψηφοθηρικούς, ο Ραούφ διαδραματίζει ρόλο ηγέτη της δεξιάς, εξ ου και κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι ίσως επανέλθει στην ενεργό πολιτική και θέσει υποψηφιότητα τον Απρίλιο προκειμένου να ηγηθεί της απορριπτικής παράταξης. Πολλοί βλέπουν μια τέτοια υποψηφιότητα απίθανη και έχουν δίκιο. Χωρίς να είναι και πλήρως ικανοποιημένος από την άνοδο του Ερογλου, ο Ντενκτάς δήλωσε στην Κίπρισλι (19/11/09) ότι πιστεύει πως ο νικητής των ‘εκλογών’ θα είναι ο Ερογλου. Σε δηλώσεις του είπε ότι αν επανεκλεγεί ο Ταλάτ, θα είναι και ο τελευταίος «πρόεδρος της ΤΔΒΚ» καλώντας τον κόσμο να μεταβεί στην κάλπη έχοντας κατά νου ότι ο Ταλάτ θα επιδιώξει τις ψήφους αυτών που υποστηρίζουν τον ένα λαό, ένα κράτος. Ο Ραούφ θα ψηφίσει τον υποψήφιο του Δημοκρατικού Κόμματος, αν και εφόσον δεν συνεργαστεί το απορριπτικό μέτωπο -κάτι που ο ίδιος επιθυμεί- και αν το κόμμα υποδείξει υποψήφιο. Συζητείται το όνομα του γνωστού πολιτικού Μουσταφά Αραμπατζίογλου και κάποιων άλλων. Η επιλογή αυτή θα περιοριστεί στην πρώτη Κυριακή καθότι ο υποψήφιος του ΔΚ δεν έχει πιθανότητες να παραμείνει στο δεύτερο γύρο. Αρκεί να θυμηθούμε τη δημοσκόπηση της εταιρείας ΚΑΝΤΕΜ (7/11/09) σύμφωνα με την οποία , αν σήμερα διενεργούνταν ‘βουλευτικές εκλογές’ το Δημοκρατικό Κόμμα δεν θα εξασφάλιζε ούτε καν το εκλογικό μέτρο που είναι 5% αλλά θα συγκέντρωνε το 3,7% των ψήφων.


Πηγή : Εφημερίδα Φιλελεύθερος